Komisja ds. Stosunków w Miejscu Pracy w Irlandii orzekła na korzyść poszkodowanej pracownicy.
Pracownica jednej z firm sprzątających w Irlandii wniosła sprawę do Komisji ds. Stosunków w Miejscu Pracy (WRC) o niesłuszne zwolnienie z pracy.
Zwolnienie z pracy
Kobieta wzięła urlop macierzyński w listopadzie 2020 roku, a na jej miejsce tymczasowo przyjęta została nowa osoba. Pracownica pod koniec urlopu usiłowała uzyskać informacje na temat swojego powrotu do pracy.
Usłyszała wtedy, że nie ma takiej możliwości, ponieważ osoba, którą przyjęto na czas jej urlopu macierzyńskiego, została bezpośrednio zatrudniona przez klienta jej pracodawcy.
Jej przełożony tłumaczył kobiecie, że „nie ma pozycji, do której mogłaby wrócić”. Zaczął też kwestionować standard wykonywanej przez nią pracy przed urlopem macierzyńskim.
Ostatecznie w czerwcu 2021 roku pracodawca wręczył jej wypowiedzenie, w którym jej zatrudnienie zakończono „z powodu Covid”.
Pracownica zeznała, że nigdy nie otrzymała żadnych zaległych pieniędzy, w tym należnego jej wynagrodzenia, odprawy, ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy.
Poszkodowana uznała, że postępowanie pracodawcy jest niezgodne z przepisami prawa i zdecydowała się wnieść sprawę do WRC.
Odszkodowanie od pracodawcy
Komisja ds. Stosunków w Miejscu Pracy uznała racje skarżącej stwierdzając, że doszło do „wyraźnego” naruszenia ustawy o ochronie Maternity Protection Act 1994.
Ustawa ta uprawnia pracownicę przebywającą na urlopie macierzyńskim do powrotu do pracy na „tożsamej” umowie czyli na warunkach, na których była zatrudniona przed urlopem.
Oficer WRC nakazał pracodawcy wypłatę 7 000 euro odszkodowania dla pracownicy w ramach zaległego wynagrodzenia. Przyznał też dodatkową kwotę 1 567 euro za naruszenia ustawy o minimalnym wypowiedzeniu i warunkach zatrudnienia.
