Nowe badania naukowców wskazują na powody rozprzestrzeniania się tego gatunku pająka w Irlandii.
Naukowcy z National University of Ireland Galway przeprowadzili nowe badanie dotyczące gatunku Steatoda nobilis czyli szlachetna fałszywa wdowa.
Fałszywa wdowa w Irlandii
Podczas badania analizowano siłę jadu pająka i wzorce ataków, aby dowiedzieć się, dlaczego gatunek ten tak skutecznie rozprzestrzenia się w Irlandii i wielu innych obszarach na całym świecie.
Wnioski z badań wskazują jednoznacznie, że fałszywe wdowy są aż 230 razy bardziej jadowite niż rodzime gatunki irlandzkie.
Pozwala im to na atakowanie innych gatunków pająków, są też w stanie pokonać większe od siebie stworzenia, jak jaszczurki, nietoperze czy ryjówki.
Badania wykazały, że szlachetne fałszywe wdowy są aktywne przez cały rok, a szczyt ich aktywności przypada na okres od sierpnia do listopada.
W Irlandii obserwacje terenowe wykazały, że są one niezwykle powszechne na ulicznych drogowskazach, sygnalizatorach świetlnych, wiatach przystankowych, ogrodzeniach, meblach ogrodowych, filarach i bramach.
Ugryzienie pająka
Eksperci ds. przyrody twierdzą, że pająki gatunku szlachetnej fałszywej wdowy tylko przez pomyłkę gryzą ludzi – gdy na przykład zaplączą się w ubraniu.
W większości przypadków ugryzienie nie zagraża zdrowiu człowieka i nie jest niebezpieczne dla jego życia. Może jedynie prowadzić do okresowych powikłań jak ból, zaczerwieniona skóra, świąd, miejscowy obrzęk w miejscu ukąszenia.
Do wystepujących niezwykle rzadko powikłań należy obniżenie ciśnienia krwi, „uderzenia gorąca” na twarzy, dreszcze lub gorączka.
W skrajnych przypadkach może dojść do infekcji z powodu bakterii przenoszonych wraz z jadem. Niektóre z nich wymagają wtedy intensywnego leczenia.