Nowe informacje ujawniają niepokojący obraz przemocy rówieśniczej wśród dzieci w Irlandii.
Bullying wśród dzieci w Irlandii to złożony problem, który często pozostaje niewidoczny.
Przemoc rówieśnicza w Irlandii
Nowe badania przeprowadzone w Irlandii ujawniają niepokojący obraz przemocy rówieśniczej wśród dzieci i młodzieży.
Tylko 40% trzynastolatków, którzy doświadczyli zachowań przypominających nękanie, poinformowało o tym dorosłych. Jeszcze mniej dziewięciolatków zgłasza podobne sytuacje.
Wnioski oparto na danych z narodowego programu badawczego Growing Up in Ireland (GUI), który analizuje doświadczenia dzieci w wieku 9 i 13 lat – zarówno w szkole, jak i poza nią.
Kiedy dzieci są pytane wprost, czy były prześladowane, odsetek odpowiedzi twierdzących jest stosunkowo niski – wśród trzynastolatków to tylko 8%.
Jednak gdy przedstawia się im konkretne przykłady zachowań (np. wyzywanie, bicie, wykluczanie), aż 62% przyznaje, że doświadczyło przynajmniej jednej z takich sytuacji w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Co trzeci nastolatek przeżywa takie zachowania regularnie.
Nękanie w Irlandii
Problem w dużej mierze wynika z różnic w postrzeganiu, czym jest nękanie. Dzieci i młodzież często utożsamiają bullying z wyzwiskami czy agresją online, natomiast nie zaliczają do niego np. społecznego wykluczenia.
W efekcie nie traktują takich doświadczeń jako czegoś, co powinno być zgłaszane dorosłym. Szczególnie zagrożone przemocą rówieśniczą są:
- dzieci z niepełnosprawnością
- osoby LGBTQ+
- dzieci z nadwagą
Chociaż chłopcy częściej doświadczają przemocy fizycznej, to dziewczynki są znacznie bardziej narażone na wykluczenie społeczne i wyzwiska – zarówno bezpośrednio, jak i w internecie lub przez wiadomości tekstowe.
Konsekwencje nękania
Większość dzieci, które doświadczają zachowań przemocowych, zgłasza silne emocje – głównie złość, smutek i strach. Od 16% do 20% z nich mówi o dużym wpływie na swoje samopoczucie. Dziewczęta częściej niż chłopcy odczuwają negatywne skutki emocjonalne.
Z badań wynika też, iż dzieci, którym dokuczano w młodszym wieku, w wieku 13 lat mają niższy poziom dobrostanu psychicznego i wyższe wskaźniki depresji.
Jednym z kluczowych wniosków płynących z badań jest to, że znaczna część dzieci doświadcza szkodliwych zachowań, które wpływają na ich emocje, ale nie nazywa ich „bullyingiem”.
To sprawia, że rzadziej zwracają się o pomoc. W szkołach i zajęciach pozalekcyjnych potrzeba bardziej inkluzywnego języka i podejścia, które pozwolą dzieciom rozpoznać, że także wykluczenie czy pozornie „niewinne” uwagi mogą mieć poważne skutki, jak twierdzą eksperci.
Również reakcja dorosłych na zgłoszenia jest kluczowa – dzieci potrzebują wsparcia, a nie nadmiernych restrykcji. Warto wspólnie z dzieckiem opracować plan działania, który może obejmować rozmowę ze szkołą czy nauczycielem.
Należy pamiętać, że irlandzkie szkoły dysponują obecnie procedurami wydanymi przez Ministerstwo Edukacji, które mają na celu skuteczne reagowanie na przypadki nękania.
