Sytuacja wymyka się spod kontroli, jak twierdzą organizacje pomocowe w Irlandii.
Tysiące rodzin i dzieci pozostają bez dachu nad głową, a organizacje pomocowe alarmują, że sytuacja wymyka się spod kontroli.
Domy w Irlandii
Z danych opublikowanych przez Departament ds. Mieszkalnictwa wynika, że w lutym 2025 roku w awaryjnym zakwaterowaniu przebywało łącznie 15 378 osób.
To wzrost o 92 osoby w porównaniu do stycznia i aż o 11,1% w porównaniu rok do roku. Wśród nich znalazło się aż 4 653 dzieci oraz 2 185 rodzin. Są to najwyższe liczby, jakie kiedykolwiek odnotowano w kraju.
Wzrost liczby bezdomnych nie jest jedynie statystyką – to realna tragedia dla tysięcy osób, które nie mają stałego miejsca zamieszkania.
Zdecydowana większość osób w awaryjnym zakwaterowaniu to osoby w wieku od 25 do 44 lat. Najwięcej osób bezdomnych przebywa obecnie w Dublinie – aż 10 948 osób, co stanowi roczny wzrost o 8%.
Obecna sytuacja nie obejmuje jednak pełnego obrazu bezdomności – statystyki nie uwzględniają osób śpiących na ulicach, w samochodach, na kanapach znajomych, ani uchodźców i osób przebywających w schroniskach dla ofiar przemocy domowej.
Kryzys mieszkaniowy w Irlandii
Niemal 4700 dzieci dorasta w warunkach tymczasowego zakwaterowania, bez dostępu do stabilnego, bezpiecznego domu. Problem ten dotyka również ich edukacji, zdrowia psychicznego oraz codziennego funkcjonowania.
Rodziny z dziećmi często są zmuszone do przemieszczania się pomiędzy różnymi lokalizacjami awaryjnego zakwaterowania, co może wiązać się z koniecznością pokonywania nawet kilkunastu kilometrów dziennie – do szkół, przedszkoli czy placówek zdrowotnych.
Jednocześnie przeciągające się spory polityczne i brak konkretnych decyzji sprawiają, że temat bezdomności zaczyna znikać z priorytetów rządu. Dla wielu rodzin, które obecnie przebywają w zatłoczonych ośrodkach pomocy, to kolejny powód do frustracji i poczucia opuszczenia przez państwo.
Organizacje pomocowe w Irlandii
Eksperci i organizacje pomocowe są zgodni: potrzebna jest natychmiastowa, kompleksowa reakcja państwa. Proponowane rozwiązania obejmują m.in.:
- pełne przywrócenie zakazu eksmisji bez winy najemcy (tzw. no-fault eviction ban)
- rozszerzenie programu „tenant-in-situ”
- utworzenie funduszu mieszkaniowego wzorowanego na francuskim modelu oszczędnościowym, który pozwoliłby wykorzystać środki prywatne do budowy mieszkań dostępnych cenowo
Eksperci wskazują, że skuteczne działania przyniosłyby nie tylko poprawę sytuacji tysięcy rodzin, ale również znaczne oszczędności dla państwa – poprzez ograniczenie wydatków na zakwaterowanie awaryjne.
