Pracownica w Irlandii zgłosiła swojego pracodawcę do urządu skarbowego po wykryciu nadużyć.
Komisja ds. Stosunków w Pracy (WRC) uznała, że pracodawca w Irlandii niesprawiedliwie traktował pracownicę, która dokonała zgłoszenia do urzędu skarbowego za naruszenie przepisów podatkowych.
Komisja ds. Stosunków w Pracy – WRC
Firma, której nazwa nie została ujawniona, prowadzi sklep spożywczy na przedmieściach pod znaną marką detaliczną.
Kierowniczka zgłosiła, że po skontaktowaniu się z urzędem skarbowym we wrześniu 2023 roku, jej obowiązki zostały zredukowane głównie do układania towaru na półkach.
Kobieta poinformowała WRC, że część jej wynagrodzenia była wypłacana z konta bankowego, które nie było częścią systemu płac.
Pracownica twierdziła, że gdy zgłosiła problem jednemu z dyrektorów firmy, to ona i jej koleżanka zostały poinformowane, iż firma nie może utrzymać ich wynagrodzeń i dyrektor chciał wypłacać część należności w gotówce.
WRC uznało, że dyrektor groził kobiecie, ostrzegając ją o „konsekwencjach” jej sprzeciwu wobec wypłaty części wynagrodzenia w gotówce.
Warunki pracy
Podczas jej zwolnienia lekarskiego w styczniu 2024 roku, kobieta została poinformowana o zmianach godzin pracy.
Twierdziła jednak, że nie może pracować do 15:00 zgodnie z grafikiem każdego dnia roboczego, ponieważ musi kończyć pracę o 14:00, co skutkowało utratą jednej godziny wynagrodzenia każdego dnia.
Miało to również wpływ na czas, jaki miała na rozładunek dostaw przed otwarciem sklepu – zmniejszono go z 60 do 30 minut.
Nękanie w pracy
WRC stwierdziło również, że firma pozwoliła innemu menedżerowi, powołanemu w maju 2023 roku, na przejęcie roli skarżącej, karząc ją poprzez odmowę przydzielenia pracowników do pomocy oraz poprzez „niepotrzebny nadzór”.
Kobieta stwierdziła, że czuła się zarządzana przez nowego menedżera i nękana sposobem, w jaki zadawano jej pytania dotyczące wykonywanych zadań.
Ponieważ nie miała już autorytetu w sklepie, stwierdziła, że zarówno klienci, jak i pracownicy mogą sądzić, że zrobiła coś złego.
Skarżąca zauważyła również, że dyrektor witał się ze wszystkimi w sklepie, ale ją ignorował. Twierdziła, że dyrektor patrzył na nią w sposób, który uznała za „zastraszający”.
Werdykt WRC – odszkodowanie
Oficer orzekający WRC stwierdziła, że kobieta miała nie tylko uzasadnione przekonanie, ale także jasne zrozumienie, że to, co proponował jej pracodawca, było niewłaściwe.
Zauważyła przy tym, że kobieta powiedziała swojemu pracodawcy, że sprzeciwia się wypłacie nieujawnionych dochodów, ponieważ nie chciała być współwinna żadnemu wykroczeniu.
WRC zauważyła, że skarżąca straciła swoje obowiązki i została faktycznie zdegradowana, niezależnie od twierdzeń dyrektora, że nie nakazał nikomu wykonywać jej pracy.
Komisja nakazała firmie wypłacenie kierowniczce odszkodowania w wysokości 40 000 euro – równowartości rocznego wynagrodzenia brutto.
WRC nakazała również firmie wypłacenie dodatkowych 3 621 euro za naruszenia przepisów prawa pracy dotyczących niedopłat do wynagrodzenia oraz za brak dostarczenia jej oświadczenia określającego zmiany w pracy po mianowaniu nowego menedżera.
