W Irlandii problem bezdomności osiągnął krytyczny poziom.
Dane wskazują, że w zakwaterowaniu awaryjnym w Irlandii przebywa ponad 15 000 osób, a organizacje pomocowe apelują o natychmiastowe działania ze strony nowego rządu.
Bezdomność w Irlandii
Według najnowszych danych Departamentu Mieszkalnictwa, w listopadzie 2024 roku w zakwaterowaniu awaryjnym przebywało 15 199 osób, w tym 10 541 dorosłych i 4 658 dzieci.
Liczba ta wzrosła o 233 osoby w porównaniu z wcześniejszym miesiącem. Dane te nie uwzględniają jednak osób mieszkających na ulicach, w samochodach, u znajomych czy w ośrodkach dla uchodźców.
Badania przeprowadzone w Dublinie wskazują, że liczba osób na ulicach wzrosła o 14% w porównaniu z rokiem ubiegłym. W listopadzie w stolicy zanotowano 134 osoby bez stałego schronienia. Najczęściej były to osoby młode, w wieku od 26 do 45 lat, głównie mężczyźni.
Kryzys mieszkaniowy w Irlandii
Kryzys mieszkaniowy w Irlandii trwa od lat, a liczba dostępnych mieszkań socjalnych i przystępnych cenowo jest nadal niewystarczająca.
Brakuje konkretnych działań, które mogłyby zapobiec napływowi kolejnych osób do systemu zakwaterowania awaryjnego.
W szczególnie trudnej sytuacji znajdują się osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową. Władze już dwa lata temu ogłosiły, że nie są w stanie zapewnić zakwaterowania wszystkim nowo przybyłym, co obecnie skutkuje tym, że tysiące osób pozostają bez dachu nad głową.
Apel do rządu
Eksperci i organizacje charytatywne wskazują na konieczność podjęcia pilnych działań. Kluczowe jest zwiększenie liczby mieszkań socjalnych i dostępnych cenowo.
Szacuje się, że aby skutecznie rozwiązać problem bezdomności, Irlandia potrzebuje rocznie co najmniej 55 000 nowych domów, w tym 15 000 mieszkań socjalnych.
Niezbędne są także działania prewencyjne, które zahamują napływ nowych osób do systemu bezdomności.
Organizacje pomocowe podkreślają konieczność wprowadzenia skutecznych strategii ochrony najemców, takich jak zakaz eksmisji bez podania przyczyny. Wskazują również na konieczność poprawy usług wsparcia, w tym pomocy psychologicznej i medycznej dla osób znajdujących się w kryzysie.
Bez zdecydowanych działań kryzys bezdomności będzie się pogłębiał, co przyniesie poważne konsekwencje społeczne, ekonomiczne i polityczne.
Organizacje charytatywne apelują o włączenie walki z bezdomnością do programu rządowego, podkreślając, że obecne statystyki są sygnałem ostrzegawczym, którego nie można ignorować.
Szczególną uwagę zwracają na konieczność wdrożenia strategii, która zapewni, że nikt nie będzie pozostawał bez dachu nad głową dłużej niż sześć miesięcy.
